Stagedag 3/12

Om te beginnen wil ik vertellen dat Josse een meisje is! José heeft gewonnen. Oooh wat is dat errug.

Deze les ging pretty good! Ik was zelf een beetje ziekjes dus ik was erg rustig. De klas was daardoor ook een stuk rustiger, haha. Het is altijd gezegd tegen me, maar nu is het officieel bewezen. Ik stond ook totaal niet nerveus of zenuwachtig voor de klas, wat de klas ook merkte denk ik. Ik ben blij dat ik dit toch nog in deze stage heb ontdekt!

Ik begon deze les met in een kring staan. Niet meer op de stoel zitten, want ik vond dat te veel gesjouw wat te lang zou duren. Jongens meisjes om de beurt (waardoor ik er dus achter kwam dat Josse echt een meisje is, en geen jongen, wat ik de afgelopen twee maanden dacht). Ik klapte wat ritmes voor en zij klapte het na. Voor de grap deed ik even een triooltje tussendoor, wat de kinderen netjes tegelijk naklapten. Haha! Sommigen begonnen zich toch te vervelen en het in de kring staan werd vermoeiend voor ze. Ze begonnen met elkaar te bemoeien en de kring viel een beetje uit elkaar. Ik moest te veel de kinderen weer netjes in de kring krijgen toen ik ineens merkte dat deze organisatie eigenlijk niet goed was. Ik besloot dat we weer terug moesten gaan naar onze plek, omdat het echt niet langer ging. Nancy vond het een goed besluit.

In de kring wilde ik eigenlijk de puls doorgeven. Een keer een rondje alleen klappen, daarna een rondje klap en schoot. Ik moest snel even bedenken wat ik hiervoor in de plaats zou gaan doen, omdat ik anders niet aan de tijd kwam. Ik besloot toch op de plek gewoon toch de puls door te gaan geven. De volgorde was niet helemaal duidelijk voor de kinderen (logisch) maar het ging toch goed, omdat ze het zo leuk vonden. Ze deden goed hun best dus het feit dat het niet helemaal vlekkeloos liep kwam door het feit dat we niet meer in de kring zaten. Ik ben blij dat ze het zo leuk vonden! Bij de reflectie met Nancy kwam dat inderdaad ook naar voren. Als tip kwam langs dat ik wel tegen de kinderen mag zeggen dat ze rechtop moeten gaan zitten, omdat dat de concentratie en motivatie verhoogt. De meesten gaan bij corrigeren alleen nog maar wat overdrijven, wat alleen maar goed uit pakt. Goed punt. Het viel me bij dit onderdeel ook op dat de puls doorgeven een stuk strakker ging dan in de eerste week van mijn stage. Nice!

Daarna ging ik een spelletje doen met de instrumenten. Ik had een guiro (rasp), een tamboerijn en een carabasa. Ik vroeg eerst aan de klas of ze wisten hoe deze instrumenten heten, en hoe je ze kon bespelen. Er kwamen leuke namen en manieren voorbij en uiteindelijk heb ik verteld hoe ze echt heten en welke manier het beste was. Als tip kwam hier voorbij dat ik beter het raden etc kon weg laten, omdat dat de vaart van de les eruit haalde.
Ik liet na een korte, maar duidelijke instructie de kinderen de ogen dicht doen. Ik bespeel een instrument op de manier wat we besproken hadden. Ze doen hun ogen weer open. Als ze het antwoord weten moeten ze hun vinger opsteken en als ze de beurt krijgen mogen ze naar voren komen om het instrument te benoemen en te bespelen op de manier hoe ik het heb bespeeld. Dat ging goed! Beter dan ik had verwacht. De kinderen waren erg gemotiveerd.

Daarna heb ik het sinterklaasliedje 'Sinterklaas komt aangereden' aangeleerd. Ik was bang dat ik het niet goed voor kon zingen omdat ik haast geen stem meer had omdat ik niet zo lekker was. Maar dit ging ook goed en de kinderen konden het al snel na zingen. Toen ze dit konden vertelde ik dat je bij het zinnetje 'Piet strooit pepernoten' op "strooit" goed met de rasp geluid kon maken. Ik gaf een kind de beurt. Dit ging goed. Daarna kon er met de tamboerijn goed de puls aangegeven worden. Ook dit ging goed! Op de een of andere manier had ik niet verwacht dat de puls zo snel en goed aangegeven kon worden op het liedje, maar degene die ik de beurt had gegeven konden het in 1 keer. Echt heel erg leuk om te zien!

Het einde was in zicht en alle kinderen vonden het heel erg jammer om te stoppen met de muziekles. Yessssssssssss!!