Stagedag 10/12

Bijna het laatste bericht op deze blog wat een reflectie op een stage is, en ik ben er achter gekomen dat deze titels toch het meest functioneel zijn. Dus sorry, er komen geen betere titels zoals ik beloofd had.

Ik begon deze les met het van te voren duidelijk aangeven dat we zo meteen naast onze stoel gaan staan. Staan. Niet lopen, niet schoppen, niet slaan, niet rollen en ook niet duwen. Staan. Bij staan hoef je ook helemaal geen geluid te maken. We gaan dus zo meteen, niet nu maar zo meteen, naast onze stoel staan.
We beginnen met een verhaaltje. We lopen door de dierentuin, langs de giraffen. Ik zag een dierentuin-medewerker een giraffe melken, en ze kwam er bijna niet bij! We gingen het even na doen. Daarna gingen we na doen hoe je een koe zou kunnen melken op je hurken. En daarna weer een giraffe, heeeel hoog op je tenen staan. De kinderen vonden het geweldig en begonnen een beetje druk te worden. Dus: "We lopen langs een slapende tijger die absoluut niet wakker gemaakt wil worden!" De kinderen tillen heel zachtjes hun benen op en met hun vinger op hun lippen blijven ze netjes op de plek staan. Nog meer dieren kwamen voorbij en het was een groot succes!

Over giraffen gesproken, ik ken een heel erg leuk liedje! Ik zong het liedje "Giraf" voor uit Eigenwijs. Hier kwam mijn eerste tip vandaan. Het ging voor geen ene meter! Ik was inmiddels zelf de kleine liedjes gewend, en dat ging makkelijk met voor en nazingen. Dit was een lang liedje en ik had geen voorbereiding getroffen bij het aanleren van dit liedje. Ik dacht, voor en nazingen kan makkelijk. Maar het tegendeel was waar. Het was slecht te onthouden en ik had verder ook geen bewegingen bij het liedje bedacht ofzoiets. Ik was inmiddels al een kwartier bezig met het liedje aan te leren maar ik merkte dat dit toch wel erg slecht was voorbereid. Ik besloot te stoppen en deze week maar eens goed na te denken hoe ik het volgende week ga aanpakken. Op naar het volgende deel van de les.

Van te voren had ik achter op het bord een giraffe getekend wat naar mijn inziens zeer goed gelukt was. Ik had hier een soort geluidsboom van gemaakt. Van de nek afglijden was de "oe", van de staart de "ie" en via de heeele lange poten kon je met de "oo" weer omhoog klimmen. Ik had ter plekken wat verzonnen maar het pakte goed uit. Ik klapt het bord uit en er kwamen allemaal "WOOOW! Heb jij die tekening gemaakt juf Anna?". Ik was trots, dat begrijp je.
Ik legde eventjes snel uit (Ik had al eerder de geluidsboom gemaakt dus ze kenden het principe) wat de bedoeling was, en dat als je naar beneden glijdt de toon van hoog naar laag gaat, en als je omhoog klimt de toon van laag naar hoog gaat. Het viel me op dat ze de tonen al veel beter onder de knie hadden dan bij de geluidsboom. Dat is wel erg leuk om te horen! Ik gaf ze een dikke pluim en wat kinderen de beurt om zelf een weg te verzinnen om van de giraffe af te glijden en op te klimmen. Dat was ondanks het liedje toch wel een hele leuke les!

Mijn tips waren dat ik heel erg rustig bleef. Wat ook weer een top was, want ik was totaal niet streng meer. Juist nu ik redelijk rustig ben voor de klas komt het harder aan voor de kinderen als ik een keer wel boos op ze wordt en m'n stem verhef. Ik ben geen een keer boos op ze geworden wat best wel had mogen gebeuren volgens Nancy.
Een dikke tip was dat de complimenten die ik geef gemeend zijn. Of gemeend over komen. Ze zijn in ieder geval geen stopwoordjes meer als "Ok, heel goed" en "Ik ben trots op jullie" even tussen neus en lippen door. Ik had er deze les eigenlijk niet zo veel aandacht aan besteed in m'n hoofd, dus om dat dan te horen is extra leuk.
De tops waren dus dat ik wat strenger weer mag zijn en het voorbereiden van het liedje. Verder was de organisatie goed en begin ik de kinderen steeds beter te leren kennen. Wat het dan wel weer heel erg jammer maakt dat volgende week de laatste les is!

Nog een leuk reflectie puntje van Jose, die eventjes een kwartiertje bij m'n les kwam kijken en daarna het blaadje met punten aan me gaf:
- J. heeft meisjeskleren aan!