donderdag 13 november 2008

Stagedag 12/11

Wat heb ik eigenlijk saaie titel namen voor deze blogs he? Gaat binnenkort verandering inkomen, promise.

Zo, deze keer was de dag dat we alle 4 bij elkaar zouden kijken (Alten, Loes, Jose en ik). We hadden een heel schema'tje gemaakt. Eerst zou Jose een 40 minuutjes gaan, dan ik, dan Alten en dan Loes. Loes was helaas ziek, dus we konden goed uitlopen.

Mijn leerdoelen:
Deze les wilde ik nog meer tijd besteden aan het handhaven van de groep. Nu wil ik niet continue mijn hand opsteken, omdat dat behoorlijk de kracht verloor de vorige les. Nu wil ik ook meer aan mijn eigen stem gaan werken: zachter gaan praten! Ik moet niet constant de klas willen overheersen. Jeetje, ik moet dus rustiger worden. Ik moet dus eigenlijk gewoon mezelf compleet veranderen!

Ik wil beginnen te vertellen met het feit dat er een andere juf voor de klas stond. Groep 7/8 is deze week op kamp, dus alle juffen zijn om de een of andere reden verschoven. Juf Carla, van groep 7/8 stond nu voor 'mijn' klas. Het was fenomenaal hoe stil de kinderen deze dag waren. De juf was zo streng dat de kinderen niet zo maar iets durfde te roepen.

Vorige week was ik met de rap begonnen. Dit liep eigenlijk totaal in de soep. Dat werd mede mogelijk gemaakt doordat ik niet op de tijd had gelet dus nog maar vijf minuutjes over had, maar ook omdat het niveau voor de kinderen iets te hoog was. Ik had vorige week gezegd dat we er deze week mee verder zouden gaan, maar afgelopen week bedacht ik me dat ik daar toch wel een andere draai aan moest geven. Ik besloot de les te beginnen met het laten luisteren van een rap: Slaap van The Opposites. Omdat de rap met de klas schrijven toch wel een beetje moeilijk was, had ik een liedje uit Eigenwijs gehaald: Mijn zus is zes. Daar zit klappen tussendoor, en het is niet te moeilijk. Toen ik van te voren had bedacht dit liedje te doen, dacht ik eigenlijk dat het te simpel en saai voor ze zou zijn. Maar ik moet dat soort gedachten uit mijn hoofd halen geloof ik, want volgens mij vinden de kinderen alles wel leuk wat met muziek te maken heeft. Het liedje gaat als volgt: Mijn zus ** is zes ** en ik ** ben ze__ven, de poes ** is acht ** mijn broertje is al ne__gen. Ik schreef de getallen op het bord ter verduidelijking.

Commentaar Jose:
"Toen je de cijfers op het bord schreef en ze aanwees toen je ze met ze ging zingen was alles ineens een stuk duidelijker voor ze! Leuk om te zien. Oh, en fijn he, dat ze een stuk rustiger zijn :)"
Commentaar Alten:
"Verander de opbouw van het liedje van klein naar groot! De poes is 6, mijn zusje is 7, ik ben 8 en mijn broer is al 9."

Wat goed! Daar had ik helemaal niet bij stil gestaan. Eigenlijk was mijn idee om de rap dan volgende week te zingen, maar ik herhaal hem bij deze even met de tekst van Alten. Misschien wordt het dan wat duidelijker voor de kinderen.

Het volgende deel van mijn les waren korte luisterfragmentjes van zes muziekinstrumenten die ik allemaal als kleurplaatje op 1 A4 had geplakt. Hier op stonden een saxofoon, een piano, een drumstel, een viool, een trompet en een dwarsfluit. De kinderen kleuren dan het instrument in wat ze denken te horen. Het eerste instrument met geel, daarna met blauw, derde met zwart, vierde rood, vijfde groen en zesde roze.
Organisatiefout 1. Ik had in mijn lesformulier gezegd dat 1 helpende hand (elke week zijn twee kinderen de helpende hand van de juf) de kleurplaten zou uitdelen, de andere helpende hand zou de kleurpotloden uitdelen. Toen ik de opdracht vertelde, kwamen er na mijn uitleg meteen 4 kinderen op me af of ze het materiaal mochten uitdelen. Ik zei dat de helpende hand het mocht doen, dus dat dat er twee moeten zijn. Pas veeeel later kwam ik er achter dat het natuurlijk twee kinderen uit groep 3 zijn en twee uit 4! Daarbij had ik ook veel beter 4 kinderen het uit kunnen laten delen dan twee, want ik was vergeten dat het 6 x 20 potloden zijn! Het duurde dus veel te lang. Ik liet ze dan ook maar eventjes uitrazen toen ze op dat moment druk werden.

Toen alles uiteindelijk was uitgedeeld en de kinderen weer rustig waren liet ik het eerste fragment horen: de viool. De kinderen waren muisstil en luisterde naar de muziek. Ze pakten allemaal het gele potlood en begonnen de viool in de kleuren, helemaal zelfstandig. Zo ook bij de rest van de fragmenten.

Wat was dit superduper leuk om te zien! De kinderen hadden alle instrumenten goed en niemand riep door de muziek heen. Ik was echt blij om te zien dat ze een luisterles ook leuk vinden om te doen. Ik dacht in de eerste instantie dat ze nooit geconcentreerd zouden blijven (wat een vooroordeel!). Maar het ging super goed. Ik vond het ook leuk om te zien dat ze ook makkelijk de trompet en de dwarsfluit uit elkaar konden halen! Ik dacht dat ze daar nog best moeite mee zouden hebben.

Ik wil dus zeker nog een luisterles doen!

Het is jammer dat ik alleen niet zo'n uitgebreide reflectie met de juf heb gedaan. Juf Carla had weinig tijd en wist ook niet zo goed wat ze als reflectie met me moest doen, omdat ze nooit eerder een stagaire had gehad! Ik vroeg of ze wat tips en tops wilde bespreken, maar ze vond het vooral leuk dat er een keer muziek werd gegeven. "Alle tips zijn niet echt relevant, je leert het pas echt als je een eigen groep voor elke dag in de week hebt!"

Hahah goed, ik ben in ieder geval blij dat Alten en Jose er bij waren.

2 opmerkingen:

  1. Hoi Anna!
    Volgens mij was ik vandaag een beetje karig met de tops, groot gelijk dat je me dat nog even in m'n nek blies. Terwijl ik juist altijd loop te roepen dat de tops minstens zo belangrijk zijn als de tips...
    Ik vond zeker wél dat je goed voor de klas stond: je neemt de leerlingen heel serieus, je luistert echt en oprecht naar alles wat ze zeggen. Dat bleek vooral tijdens de klassengesprekjes naar aanleiding van de luisterfragmenten. De kinderen pikten dat meteen op en wilden dan ook allemaal heel graag aan de beurt komen om hun antwoord te geven en vooral het waarom daarvan. Er was ruimte en rust voor. En dat is enorm knap, want zo'n 'vrij' klassengesprek over zaken die ook nog eens niets met 'goed' of 'fout' te maken hebben, is zo ongeveer het moeilijkste wat er is. Deze top wilde ik je toch nog wel graag meegeven. Je hebt hem ook echt verdiend.
    Ik zie zulke goede lessen voorbij komen, dat ik even was vergeten dat je nog pas net begonnen bent. Forgive me...
    CU,
    Erzsi

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey lieve An,
    Je moet niet zo negatief over jezelf praten en denken hoor als je je verslagen typt! Je bent een heerlijk energieke en hilarische meid. Misschien staat juist nu die enthousiasme en drukte je een beetje in de weg, maar wanneer je leert hoe je het efficient kan inzetten in het lesgeven weet ik zeker dat je een juf wordt waar kinderen ontzettend gek op zijn en die jouw enthousiasme in volle teugen willen overnemen. Misschien is het handig dat je per les echt haalbare doelen formuleerd en zelf gaat kijken wat je WEL is gelukt! Als jouw stagebegeleidster niet veel ervaring heeft, dan moet je voor jezelf de succes momenten maar onderstrepen! Steek jezelf lekker honderd veren in je reet als iets goed gaat (al is het alleen maar dat je krijtje niet brak toen je wat op het bord wou schrijven) en kom bij mij een warme bak choco drinken als beloning. Daar wil ik aan toevoegen dat de leerdoelen die je misschien niet haalt wel het leerzaamst zijn. Haal er je leerpunten uit en probeer (zo goed als niet) niet bij de pakken neer te zitten. Ben trots op het feit dat je jezelf zo hebt durven laten zien dat je leerpunten voor je ontwikkeling hebt gevonden (ja echt, veel mensen blijven steken in hetgeen ze al kunnen, omdat ze zich niet kwetsbaar durven op te stellen)!

    Schat, you can do it!

    p.s. Ik heb inderdaad ook ontdekt dat kinderen het echt fantastisch vinden om een soort quiz achtig iets te doen!

    XxX

    BeantwoordenVerwijderen