Credootje

Er is misschien wel duizend kilometer boeken over muziek geschreven. Muziek is de enige universele hobby van de mens. Voordat men een redelijk oordeel kan vellen over muziek moet men onderwezen worden over wat muziek nou daadwerkelijk inhoudt, en dat is waar muziekeducatie een rol speelt. Muziek is belangrijk, dus muziekeducatie is belangrijk.

Overal waar je komt is muziek. Je hoeft het niet op te zoeken om het te kunnen horen. Muziek is goed voor de motorische ontwikkeling, muziek heeft een maatschappelijke betekenis, muziek is communicatief etc. Dit zijn voor mij allemaal secundaire motivaties wat muziek belangrijk maakt. Ik leer nu al zo onwijs veel over wat muziek is, hoe ik er mee om moet gaan, hoe ik het het beste kan onderwijzen en hoe ik eigenlijk om moet gaan met de mensen die ik graag wil onderwijzen. Mijn horizon wordt met de dag breder en ik mag mezelf zielsgelukkig prijzen dat ik de kans heb gekregen om zo breed te mogen worden!

Stagedag 10/12

Bijna het laatste bericht op deze blog wat een reflectie op een stage is, en ik ben er achter gekomen dat deze titels toch het meest functioneel zijn. Dus sorry, er komen geen betere titels zoals ik beloofd had.

Ik begon deze les met het van te voren duidelijk aangeven dat we zo meteen naast onze stoel gaan staan. Staan. Niet lopen, niet schoppen, niet slaan, niet rollen en ook niet duwen. Staan. Bij staan hoef je ook helemaal geen geluid te maken. We gaan dus zo meteen, niet nu maar zo meteen, naast onze stoel staan.
We beginnen met een verhaaltje. We lopen door de dierentuin, langs de giraffen. Ik zag een dierentuin-medewerker een giraffe melken, en ze kwam er bijna niet bij! We gingen het even na doen. Daarna gingen we na doen hoe je een koe zou kunnen melken op je hurken. En daarna weer een giraffe, heeeel hoog op je tenen staan. De kinderen vonden het geweldig en begonnen een beetje druk te worden. Dus: "We lopen langs een slapende tijger die absoluut niet wakker gemaakt wil worden!" De kinderen tillen heel zachtjes hun benen op en met hun vinger op hun lippen blijven ze netjes op de plek staan. Nog meer dieren kwamen voorbij en het was een groot succes!

Over giraffen gesproken, ik ken een heel erg leuk liedje! Ik zong het liedje "Giraf" voor uit Eigenwijs. Hier kwam mijn eerste tip vandaan. Het ging voor geen ene meter! Ik was inmiddels zelf de kleine liedjes gewend, en dat ging makkelijk met voor en nazingen. Dit was een lang liedje en ik had geen voorbereiding getroffen bij het aanleren van dit liedje. Ik dacht, voor en nazingen kan makkelijk. Maar het tegendeel was waar. Het was slecht te onthouden en ik had verder ook geen bewegingen bij het liedje bedacht ofzoiets. Ik was inmiddels al een kwartier bezig met het liedje aan te leren maar ik merkte dat dit toch wel erg slecht was voorbereid. Ik besloot te stoppen en deze week maar eens goed na te denken hoe ik het volgende week ga aanpakken. Op naar het volgende deel van de les.

Van te voren had ik achter op het bord een giraffe getekend wat naar mijn inziens zeer goed gelukt was. Ik had hier een soort geluidsboom van gemaakt. Van de nek afglijden was de "oe", van de staart de "ie" en via de heeele lange poten kon je met de "oo" weer omhoog klimmen. Ik had ter plekken wat verzonnen maar het pakte goed uit. Ik klapt het bord uit en er kwamen allemaal "WOOOW! Heb jij die tekening gemaakt juf Anna?". Ik was trots, dat begrijp je.
Ik legde eventjes snel uit (Ik had al eerder de geluidsboom gemaakt dus ze kenden het principe) wat de bedoeling was, en dat als je naar beneden glijdt de toon van hoog naar laag gaat, en als je omhoog klimt de toon van laag naar hoog gaat. Het viel me op dat ze de tonen al veel beter onder de knie hadden dan bij de geluidsboom. Dat is wel erg leuk om te horen! Ik gaf ze een dikke pluim en wat kinderen de beurt om zelf een weg te verzinnen om van de giraffe af te glijden en op te klimmen. Dat was ondanks het liedje toch wel een hele leuke les!

Mijn tips waren dat ik heel erg rustig bleef. Wat ook weer een top was, want ik was totaal niet streng meer. Juist nu ik redelijk rustig ben voor de klas komt het harder aan voor de kinderen als ik een keer wel boos op ze wordt en m'n stem verhef. Ik ben geen een keer boos op ze geworden wat best wel had mogen gebeuren volgens Nancy.
Een dikke tip was dat de complimenten die ik geef gemeend zijn. Of gemeend over komen. Ze zijn in ieder geval geen stopwoordjes meer als "Ok, heel goed" en "Ik ben trots op jullie" even tussen neus en lippen door. Ik had er deze les eigenlijk niet zo veel aandacht aan besteed in m'n hoofd, dus om dat dan te horen is extra leuk.
De tops waren dus dat ik wat strenger weer mag zijn en het voorbereiden van het liedje. Verder was de organisatie goed en begin ik de kinderen steeds beter te leren kennen. Wat het dan wel weer heel erg jammer maakt dat volgende week de laatste les is!

Nog een leuk reflectie puntje van Jose, die eventjes een kwartiertje bij m'n les kwam kijken en daarna het blaadje met punten aan me gaf:
- J. heeft meisjeskleren aan!

Stagedag 3/12

Om te beginnen wil ik vertellen dat Josse een meisje is! José heeft gewonnen. Oooh wat is dat errug.

Deze les ging pretty good! Ik was zelf een beetje ziekjes dus ik was erg rustig. De klas was daardoor ook een stuk rustiger, haha. Het is altijd gezegd tegen me, maar nu is het officieel bewezen. Ik stond ook totaal niet nerveus of zenuwachtig voor de klas, wat de klas ook merkte denk ik. Ik ben blij dat ik dit toch nog in deze stage heb ontdekt!

Ik begon deze les met in een kring staan. Niet meer op de stoel zitten, want ik vond dat te veel gesjouw wat te lang zou duren. Jongens meisjes om de beurt (waardoor ik er dus achter kwam dat Josse echt een meisje is, en geen jongen, wat ik de afgelopen twee maanden dacht). Ik klapte wat ritmes voor en zij klapte het na. Voor de grap deed ik even een triooltje tussendoor, wat de kinderen netjes tegelijk naklapten. Haha! Sommigen begonnen zich toch te vervelen en het in de kring staan werd vermoeiend voor ze. Ze begonnen met elkaar te bemoeien en de kring viel een beetje uit elkaar. Ik moest te veel de kinderen weer netjes in de kring krijgen toen ik ineens merkte dat deze organisatie eigenlijk niet goed was. Ik besloot dat we weer terug moesten gaan naar onze plek, omdat het echt niet langer ging. Nancy vond het een goed besluit.

In de kring wilde ik eigenlijk de puls doorgeven. Een keer een rondje alleen klappen, daarna een rondje klap en schoot. Ik moest snel even bedenken wat ik hiervoor in de plaats zou gaan doen, omdat ik anders niet aan de tijd kwam. Ik besloot toch op de plek gewoon toch de puls door te gaan geven. De volgorde was niet helemaal duidelijk voor de kinderen (logisch) maar het ging toch goed, omdat ze het zo leuk vonden. Ze deden goed hun best dus het feit dat het niet helemaal vlekkeloos liep kwam door het feit dat we niet meer in de kring zaten. Ik ben blij dat ze het zo leuk vonden! Bij de reflectie met Nancy kwam dat inderdaad ook naar voren. Als tip kwam langs dat ik wel tegen de kinderen mag zeggen dat ze rechtop moeten gaan zitten, omdat dat de concentratie en motivatie verhoogt. De meesten gaan bij corrigeren alleen nog maar wat overdrijven, wat alleen maar goed uit pakt. Goed punt. Het viel me bij dit onderdeel ook op dat de puls doorgeven een stuk strakker ging dan in de eerste week van mijn stage. Nice!

Daarna ging ik een spelletje doen met de instrumenten. Ik had een guiro (rasp), een tamboerijn en een carabasa. Ik vroeg eerst aan de klas of ze wisten hoe deze instrumenten heten, en hoe je ze kon bespelen. Er kwamen leuke namen en manieren voorbij en uiteindelijk heb ik verteld hoe ze echt heten en welke manier het beste was. Als tip kwam hier voorbij dat ik beter het raden etc kon weg laten, omdat dat de vaart van de les eruit haalde.
Ik liet na een korte, maar duidelijke instructie de kinderen de ogen dicht doen. Ik bespeel een instrument op de manier wat we besproken hadden. Ze doen hun ogen weer open. Als ze het antwoord weten moeten ze hun vinger opsteken en als ze de beurt krijgen mogen ze naar voren komen om het instrument te benoemen en te bespelen op de manier hoe ik het heb bespeeld. Dat ging goed! Beter dan ik had verwacht. De kinderen waren erg gemotiveerd.

Daarna heb ik het sinterklaasliedje 'Sinterklaas komt aangereden' aangeleerd. Ik was bang dat ik het niet goed voor kon zingen omdat ik haast geen stem meer had omdat ik niet zo lekker was. Maar dit ging ook goed en de kinderen konden het al snel na zingen. Toen ze dit konden vertelde ik dat je bij het zinnetje 'Piet strooit pepernoten' op "strooit" goed met de rasp geluid kon maken. Ik gaf een kind de beurt. Dit ging goed. Daarna kon er met de tamboerijn goed de puls aangegeven worden. Ook dit ging goed! Op de een of andere manier had ik niet verwacht dat de puls zo snel en goed aangegeven kon worden op het liedje, maar degene die ik de beurt had gegeven konden het in 1 keer. Echt heel erg leuk om te zien!

Het einde was in zicht en alle kinderen vonden het heel erg jammer om te stoppen met de muziekles. Yessssssssssss!!

Stagedag 26/11

Vandaag hadden we een projectdag op school wat georganiseerd was door Dirk Peeters uit het 4e jaar van de PABO. Dit was zijn minor. Hij had al aan het begin van onze stage tegen ons gezegd wat hij deze dag van plan was. Hij wilde elke leerkracht een workshop laten geven aan de kinderen wat op filmmuziek was en wat ook te maken had met het thema wat deze week op school was. Aan het eind van de dag zou er dan een grote voorstelling komen zodat we aan elkaar konden laten zien wat we die dag hadden voorbereid. Alten, Loes, José en ik moesten opgeven waar we goed in waren zodat we de leerkrachten die workshops moesten doen konden helpen. Ik had choreografie en dans gekozen, dus ik werd ingedeeld in groep 7/8 waar we de bezemdans in elkaar moesten zetten. Hun thema was 'afval'.

We kozen een stuk uit de cd die Dirk voor ons allemaal had gemaakt. Ik schreef groot op het bord 'Brainstorm' op en daar om heen wat de kinderen van het stuk vonden. Ik deelde blaadjes uit en ik vroeg ze of ze wilden tekenen of opschrijven wat ze hoorden. Ik legde uit dat ik geen muziekinstrument wilde zien, want dat konden we niet gebruiken in de bezemdans. De kinderen gingen aan de slag. Er kwamen vliegtuigen, robots, heksen en prinsessen voorbij. Dit waren eigenlijk allemaal leuke tips voor de dans die nog verzonnen moest worden! Na deze tekeningen gingen ze in groepjes elkaar de tekeningen laten zien en bedenken wat voor dans daarbij zou kunnen horen. Er kwamen allemaal leuke ideeën uit en Juf Judith en ik besloten de jongens en meisjes (ridders en de prinsessen op bezems) apart te doen. Ik ging met de meisjes in een andere ruimte zitten. We verzonnen de gekste dingen en kwamen op het allerleukst uit. We lieten de dans snel aan Judith zien en het paste precies aan op de dans die Judith met de ridders had verzonnen. Geweldig!!

Het was natuurlijk geen echte lesgeefdag. Maar ik heb me geweldig vermaakt. Groep 7/8 vind ik echt een hele leuke klas. Hierbij streste ik ook niet steeds of ik geen moeilijke woorden gebruikte en of ze het wel begrepen wat ik allemaal zei.

Goed. Vanaf morgen (sorry nogmaals) geef ik weer een normale les. :).

Stagedag 19/11

Als eerst wil ik deze blog starten met het naar voren laten komen van de super lieve en leuke en vooral nuttige reacties van jullie. Ik zit er eigenlijk altijd tegen aan te hikken om deze blog te maken, maar ik vind het toch heel erg fijn als ik het gedaan heb. Niet alleen om bij anderen lesideeën af te kunnen pikken - ook niet alleen om jullie geweldige reacties - maar ook om het feit dat ik dit toch heel erg moeilijk vind en zo een beetje alles van me af kan schrijven. Ik besteed onwijs veel tijd aan deze stage. Al is het niet in de praktijk, dan is het wel in m'n hoofd. Het is elke week opnieuw weer stressen wat ik nu met deze kinderen zal doen om een leuke goede les voort te zetten. Velen zeggen dat dit een goed teken is dat ik ergens veel mee bezig ben wat ik moeilijk vind. Daar hou ik het dan maar eventjes bij.

Deze dag, inmiddels twee weken geleden (het spijt me oprecht), heeft Erzsi bij ons op school een bezoekje gedaan. Ik zal beginnen met mijn lesidee voor deze dag.

De week ervoor had ik, zoals jullie kunnen lezen, voor de helft een luisterles gedaan. Deze ging zo goed, dat ik deze week een stapje verder wilde gaan in het luisteren. Ik wilde nu het gevoel van de kinderen naar voren laten komen per muziekfragmentje.

Ik begon met een zielig popliedje en een vrolijk popliedje. Als zielig popliedje had ik Maria Mena met I miss you love en als vrolijk popliedje Corinne Bailey Rae met Put your records on. Achteraf niet een hele beste keuze, want het kan natuurlijk veel vrolijker. Goed. Voordat ik deze liedjes liet horen aan de klas vertelde ik ze dat ze goed moesten opletten, want na deze liedjes zou ik vragen wat het verschil was. De kinderen luisterden aandachtig.
'Welke was wat minder vrolijk? En waarom?' De eerste was minder vrolijk! Want die was met een piano en de ander met een gitaar.
Aangezien ik duidelijk had aangegeven dat geen antwoord goed of fout was, vond ik dat ik niet echt veel met de antwoorden kon doen. Ergens waar ik in de voorbereiding totaaaal niet over na had gedacht. Zo ook met het volgende onderwerp, waar ik het idee gepikt had uit het boek 'Coöperatief leren in muziek' van Frits Evelein. Ik had 8 korte klassieke luisterfragmentjes met 8 kleurplaatjes van emoties er op. De emoties waren blij, boos, verdrietig, teleurgesteld, zalig, gelukkig, in de war en bang. De kinderen luisterden braaf naar de fragmentjes die ik op zette en kleurde de emoties in waarvan zij vonden dat het er bij paste.

De kinderen hebben erg goed hun best gedaan deze les. Ze waren ook niet heel erg onrustig en deden wat er van ze verwacht werd. Mijn eigen reflectie op deze les was redelijk, omdat ik zo blij was dat de kinderen zo goed hun best deden. Maar door mijn slechte voorbereiding voor deze les - en doordat ik rete zenuwachtig was omdat er ineens zo'n goede muziekjuf achterin de klas zat - was dit niet een van mijn beste lessen.

Als eerst uiteraard het vrolijke en minder vrolijke popliedje. Ik had een veel duidelijker verschil kunnen aantonen met andere liedjes.
Als tweede de 8 verschillende emoties wat voor kinderen van groep 3/4 allemaal op elkaar lijkt. Ik heb er ook totaal niet over nagedacht om de poppetjes op het vel te bespreken.
En als laatste wilde ik natuurlijk dat ze de emoties inkleurden en zouden uitleggen. Maar ik heb van te voren niks met ze besproken. Ik heb geen hard/zacht geassocieerd met gemeen/lief o.i.d. In die zin heb ik ze gewoon in het diepe gegooid.

Daarna kwam natuurlijk Erzsi die deze tips onder mijn neus schoof. Ik had een beetje het gevoel dat ik door deze les alles verpest had. Omdat mijn stage de hele week constant door mijn hoofd spookt en ik er zo veel mee bezig ben, en omdat je met les geven nou eenmaal een spiegel voor je krijgt, vind ik het onwijs confronterend wat er allemaal gebeurd. Ik moet echt goed leren omgaan met kritiek (wat m'n moeder al jaren geleden heeft opgegeven) want anders red ik het niet. Ik wil minder gevoelig worden voor het verschil tussen 'dit doe je helemaal verkeerd' en 'je kan beter zo doen' want uiteindelijk komt het toch op hetzelfde neer.

Het komt heus wel goed met mij!