Casus, Casie, Cassie, Cassis, Cavium

Situatie: Leerlingen werken alweer 4 weken in een groepje aan een project wat "Minimal Music" heet. Zij moeten van een schilderij van Escher, wat steeds kleinere veranderingen heeft in de loop van het schilderij, een compositie maken. En aan het eind van het project gaan ze het presenteren voor de klas. Toen we vorige week voor het eerst gingen kijken, waren Marijn, Janneke en ik er al een beetje achter dat de leerlingen niet heel erg veel inspiratie hebben om goed aan dit project mee te werken en na te denken om inspiratie op te doen. Toen we zagen dat het deze les weer gebeurde, zijn de stagaires een beetje actie onder gaan nemen. Onafgesproken verspreidden we ons en mengde onszelf in een groepje om ze te helpen.

Ik: Hee! Hoe gaat het hier? Hebben jullie al wat kunnen verzinnen?
Drummer: Ja, maar we lopen een beetje vast.
Ik: Okee, laat eens horen. Dan kan ik jullie misschien helpen.

Drummer begint een intro, 1 meisje valt in met een maracas, een jongen valt in met een djembe en een ander meisje met de piano. Einde.

Ik: Okee, even voordat we verder gaan dit op een rijtje zetten. Wanneer zit de eerste inzet ongeveer in? Of doen jullie dat niet met regelmaat?
Leerlingen: Niet echt.
Ik: Vinden jullie dat het schilderij met regelmaat overgaat naar andere thema's?
Leerlingen: Dat wel.
Ik: Misschien moeten we dan ook proberen met regelmaat de overgangen te maken in de muziek..
Leerlingen: Okee!
Ik tegen meisje met de maracas: Probeer anders pas na 8 maten in te vallen..

.. Geen reactie.

Ik: Ik bedoel, probeer mee te tellen met de drummer!

..

Ik: Drummer, zet jij eens in. Dan tel ik even met je mee. (Tegen meisje met de maracas): Snap je?

..

Ik: Ehh.. Dans jij? Daar tellen ze ook altijd van te voren af!

..

Okee even tot hier. MIJN GOD. GEWOON GEEN REACTIE. Niet dat ze me aan keek op een manier van: "Waar heb je het in godsnaam over? Hou je mond!" Of van: "Ik begrijp je niet! Help me!". Nee. Niks. Alsof ik tegen de kont van tante Sidonia aan het praten was. Ik snap dat het overdreven is, maar ik heb gewoon nog nooit eerder meegemaakt dat je totaal geen contact kan krijgen met iemand waar je hulp aan biedt. Ik dacht echt eventjes van: Hoe moet ik hier nou op reageren? Ik wilde haar helemaal niet aanvallen zoals ze zich waarschijnlijk voelt!

Cassis:
Wat doe jij?
Ik vraag aan de leerling of ze mee wilt tellen en of ze toevallig danst, omdat daar ook wordt meegeteld altijd.
Wat doet de leerling?
Geen reactie geven of enigzins verandering in de blik.
Wat wil jij?
Dat ze een reactie geeft op wat ik aan haar vraag.
Wat wilt de leerling?
Die wilt helemaal niks met me te maken hebben.
Wat voel jij?
Ik voelde me schuldig!
Wat voelt de leerling?
Ik denk dat ze zich aangevallen voelde.
Wat denk jij?
Oh nee, heb ik weer wat ergs gezegd?
Wat denkt de leerling?
Ik zit hier al vijf weken te werken aan een of ander vaag project waar ik niks van snap. Ik zit maar een beetje met deze sambaballen te schudden en nu komt er een of andere stagiare op me af om te vragen of ik dans. Moet ik zo meteen gaan dansen naar aanleiding van dit schilderij?! (geen idee of ze dit echt dacht trouwens.)

Als oplossing ben ik wat meer gaan back-off'en en de vraag in het algemeen gaan stellen. Nu kreeg ik wat meer reactie. Volgens Suzan was dit een goede oplossing, maar wat zou je nog meer kunnen doen? Haar na afloop van de les nog aanspreken om te vragen wat er aan de hand was? Of val je haar dan nog meer aan?

Zucht, zo'n klein dingetje. Ik kan me nu al zo goed voorstellen waarom ik er vaak uitgestuurd werd in de onderbouw.

POPje nummero deux

We zijn weer een aantal maandjes, hoofdvaklessen en stagedagen verder. Tijd voor een nieuw plan, een persoonlijk ontwikkelingsplan.

Ik heb nog niet echt les gegeven, wel wat lessen van Dirk van den Broek (nee grapje) gezien die in groepjes ging werken dus waar ik even bij de groepjes in kon springen. Marijn zei meteen als eerste al dat ik erg enthousiast ben en dat dat de leerlingen wat meer stimuleert om niet uit hun neus te gaan eten als ze 5 weken lang aan 1 opdracht moeten werken. Okee, op die manier zei hij dat niet, maar zo vatte ik het op. Ik bedacht me meteen dat ik in mijn vorige POP die ik in mijn stageverslag had gestopt had gezegd dat ik wat rustiger voor de klas moet zijn en niet zo heen en weer rennen zodat ze klas er ook lekker druk van wordt, terwijl ik ze helemaal niet zo wil hebben. Toen ik die oude POP schreef bedacht ik me "Ik ga dit zeker mee nemen naar m'n volgende stage!". Maar is dat wel nodig? Komt mijn enthousiastme nu niet juist van pas bij HAVO3 die op mijn aanneembare wijze geen flikker uit voert in de lessen omdat ze denken dat ze toch niet worden gecontroleerd door een docent? (Erzsi, het is een vraag! Je moet dus reageren! YES!!)

Goed. De don'ts voor de middelbare school.
- Niet te veel gaan levelen en denken dat je even oud bent zodat je een beetje in contact kan komen met de leerlingen. Ga geen BOKS OUWE roepen, je bent een docent!
- Als de leerlingen iets niet gewend zijn en daardoor met veel tegenstrijd iets doen wat jij wil, word dan niet boos op ze. Ze doen uiteindelijk wel wat je wilt! Als je op dat moment boos op ze wordt omdat ze niet zo zingen zoals jij het had gewild, gaat ze dus nooit meer zingen.
- Eentje die ik mee neem van mijn vorige POP: Je doelstellingen klein houden. Ik heb ze al kleiner dan in het begin van mijn eerste stage, maar ze mogen nog veel kleiner!

Do's!
- Sta zeker voor de klas en wees zeker over je les.
- Luister naar de leerlingen.
- Consequent zijn! Of gewoon niet zo veel beloftes maken, hoef je ze ook niet na te komen.

En zoals Dirk dat zo goed kan zeggen: En nu lekker zwemmen, jongens!

Nieuwe stage! 11-03

Na 4 volle woensdagen klaar gestoomd te zijn voor onze tweede stage, zij wij deze keer gezegend met de middelbare school. Ik ben geplaatst op het Marnix-college in Ede, samen met Janneke en Marijn. Dit is een Havo/Vwo school. We moeten elke woensdag het 2e uur beginnen met een brugklas, het volgende uur een Havo3 klas en het uur daarna een Vwo5. Het 6e uur eigenlijk ook nog een havo3, maar die hebben we vandaag niet gezien omdat Dirk Hoekstra, onze stagementor, zich vandaag niet lekker voelde en is daarom het 5e uur naar huis gegaan.

Bij binnenkomst kwam weer helemaal mijn eigen oude middelbare school periode terug. Het was niet heel erg groot, maar de sfeer voelde goed. Het muzieklokaal zit meteen naast de ingang dus het was niet moeilijk te vinden. Het zijn twee lokalen. Een heeft alleen een piano en twee rijen met stoelen achter de piano, een theorie lokaaltje. Het andere lokaal was een stuk groter. Een rechthoekig lokaal met een piano, twee drumstellen, veel xylofoons en iets van vier bassen en vier electrische gitaren. Ik heb er niet heel erg op gelet, maar als ik er zo over na denk heb ik eigenlijk geen akoestische gitaar gezien. Nougoed, veel percussie instrumenten waren er ook. Er waren geen tafels, alleen van die stoeltjes met leuningen erop, zoals we hier op school ook veel hebben. Het was een ruim lokaal, erg leuk om te zien.

De brugklas had een toets en wij mochten mee kijken. Het viel ons meteen op hoe hoog het niveau eigenlijk is! Een vraag uit de toets:

Als je een motief iets hoger herhaalt, noemen we dat geen variatie. Waarom niet?

Eh... Daar moet ik zelf nog over nadenken! Een sequens? Nee, dat is geen antwoord op de vraag. En dat voor een brugklas!

Havo 3 ging in groepjes werken. Zij hadden een 'minimal'project. Zij moesten een stuk verzinnen van een schilderij van Escher. Wij gingen wat rond kijken toen ze aan het spelen waren. Er kunnen nog best wel wat mensen een instrument bespelen, ook al zaten ze merendeels van de les eigenlijk maar wat te geinen. Het viel me deze les ook veel op dat Dirk veel weg liep! Haha, zoals Erzsi en Suzan ons al hadden gewaarschuwd.

Dan de vwo5 klas. Dirk ging vertellen over het classicisme en de Weense Klassieken. Ze gingen even snel wat stof doornemen wat ze al hadden gedaan. Ik citeer: "Fuga, de comes en dux kennen jullie al toch? En de Sonate of de hoofdvorm? Ohja, en solfege gaan we volgende week mee verder. Trouwens, even over de mineurtoonladders. Bij harmonisch wordt de 7e trap verhoogd." Weer dacht ik, wow! Fuga, Sonate? Daar zijn wij 3 weken geleden mee begonnen met de lessen van Arjen! En solfege kreeg ik echt niet op de middelbare school. En van de trappen wist ik nog niks voor dat ik hier op school kwam! Het niveau ligt niet heel laag.

Het 5e uur hadden we een tussenuur. Dus we gingen even een gesprekje met hem aan over volgende week. Hij wilde geen lesformulieren van te voren zien, hij zei dat we maar moesten inspringen wanneer wij dat wilden en dat we maar onze eigen gang moeten gaan. "Als jullie lekker in je les zitten heb je niks van mij nodig, dus dan laat ik jullie gewoon even alleen met de klas!". Goh..

Nee, ik doe nu wel heel erg onaardig, maar het is een hele goede meneer. Hij weet echt heel erg veel en dikke respect dat hij al zo veel kan vragen voor in een brugklas. Ik wist nog niks over motieven of thema's in de 1e! We zijn met z'n drieen en we komen er ook wel uit, we mogen ook vwo5 les geven als wij dat willen. Het komt heus wel goed! Het is alleen even wennen ineens voor wat oudere kinderen. Maar ik heb er vertrouwen in dat dit een hele leuke stage gaat worden :)